Tijdens weerbaarheidstrainingen en -coachingssessies moedig ik deelnemers altijd aan om buiten hun comfortzone te treden. Daarvoor gebruik ik de term ‘Denk jezelf geel!’ aan de hand van de tekening hiernaast.
In de tekening sta jij in het midden. De groene zone om je heen bevat alles wat jij al kent en kunt. Dit is je comfortzone: een prettige plek om te zijn, maar je ontwikkelt jezelf er niet.
De gele zone is de ‘zone van naaste ontwikkeling’: in dit gebied ga je uitdagingen aan en verbeter jij jezelf. Niet altijd gemakkelijk, wel altijd waardevol. Een andere naam voor dit gebied is de ‘stretch zone’: je rekt jezelf op, je levert een inspanning waar je beter, sterker, groter van wordt. Zoals ook de smile-gezichtjes onderin aangeven, is de gele zone niet per sé fijn om in te zijn. Maar achteraf merk je de meerwaarde ervan.
De rode zone is het gebied waarin de uitdaging té groot wordt. Een andere naam voor dit gebied is de ‘panic zone’: je slaat dicht, wil vluchten of ervaart teveel prikkels of pijn om nog effectief te kunnen handelen. Deze rode zone vermijden we tijdens de trainingssessies.
Tijdens de trainingen zitten we zo veel mogelijk in de gele zone. Een verblijf in de gele zone, maakt je groene zone groter. Vandaar: denk jezelf geel.
Denken in groene, gele en rode zones is typisch iets wat hoort bij het bepalen van je Mentaliteit, volgens de Piramide van Mentaliteit et cetera.
Wanneer zat jij voor het laatst in je gele zone? Laat het me weten in een commentaar hieronder.
P.S. ik gebruik dit model ook in de karatelessen van Kaihatsu, dé karateschool van Burgum en omstreken. Ook mijn piepjonge leerlingen weten inmiddels hoe ze in hun gele zone kunnen komen.